مقایسه سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه ای (MySQL) با سیستم مدیریت پایگاه داده شئ گرا-رابط های(PostgreSQL) کدام یک بهتر است؟ در این مقاله قصد داریم به مقایسه MySQL با PostgreSQL بپردازیم که دو سیستم پایگاه داده بسیار پرکاربرد هستند که امروزه بسیار مورد استفاده قرار می گیرند.
چندی قبل تحقیقی در رابطه با مقایسه MySQL با SQLite لازم شد که بررسی کردم. اما حین مقایسه با نکات جالبی برخورد کردم. از این رو شروع به بررسی پایگاه های داده دیگر نمودم تا در پروژه های خودم بسته به کاربرد استفاده کنم. از این رو یک فریمورک بسیار انعطاف پذیر انتخاب کردم تا بتوانم برای هر پایگاه داده ای که نیاز داشتم خروجی بگیرم. نام این فریمورک لاراول است که جهت آشنایی بیشتر آموزش لاراول را فراهم کرده ام.
هر پایگاه داده ای را بهر کاری ساختند. پس سعی کردم به گونه ای برنامه نویسی کنم که اگر نیاز مشتری تغییر کرد بتوانم سیستم مشتری را به گونه ای دیگر راه اندازی کنم.
از این جهت به بررسی PostgreSQL مشغول شدم و این سیستم پایگاه داده رو با MySQL مقایسه کردم. از آنجایی که با هردو سیستم کار میکنم به کاری بیش از بررسی و مقایسه سینتکس هرکدوم پرداختم.
پس اجازه میخوام تا بدون تعمل با نگاهی به چیستی Postgres و تفاوت آن با MySQL شروع کنم.
پایگاه داده PostgreSQL چیست؟
معمولا از PostgreSQL با نام Postgres نیز یاد میکنند که یک سیستم مدیریت پایگاه داده شی گرا ، رابطه ای است که هم مت باز و هم رایگان است. یادآور می شوم که قابل اجرا بر روی همه سیستم عامل های معروف و اصلی می باشد. و موارد ACID (اتمی، ثبات، ایزوله بودن یا انزوا، دوام) را کاملا فراهم میکند. که نیاز ها و اساس تمام پایگاه داده های رابطه ای است. Postgres نه تنها به مجموعه ای از امکانات را فراهم نموده بلکه قابلیت سفارشی سازی شدن را هم فراهم نموده است. و دارای سینتکسی ساده، با یادگیری آسان و کاربر پسند است. به شکلی که کاربرانی که تازه شروع به این مهم نموده اند نیز میتوانند سینتکس آن را یاد گرفته و استفاده نمایند.
خوب حالا که نگاهی مختصر به پس زمینه Postgres انداختیم، بیایید تا مقایسه Postgres و MySQL را آغاز کنیم.
مقایسه RDBMS با ORDBM
سیستم MySQL یک پایگاه داده رابطه ای (RDBMS) است حال آنکه Postgres یک پایگاه داده شئ گرا رابطه ای (ORDBMS) است. در یک سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه ای ، پایگاه داده بر مبنای مدل هایی بنا نهاده شده است. این بدان معنی است که حداقل یک عامل یا کلید رابطه ای برای ارتباط یک جدول (یا مدل) با سایر مدل ها وجود دارد و موردی وجود ندارد که داده های آن هیچ گونه ارتباطی با سایر جداول نداشته باشد. یک سیستم پایگاه داده شئ گرا – رابطه ای کارایی و کیفیت هر دو سیستم مدیریت پایگاه شئ گرا و سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه ای را دارد. و میتوان مفاهیمی مثل شئ ، کلاس و وراثت را در این پایگاه داده تعریف کرد.
انواع داده ها
همراه با انواع داده های سنتی ، MySQL از انواع داده های مدرن مثل مانند رشته ها ، کاراکتر ها ، تاریخ و زمان ، اعداد اعشاری ، متون بزرگ ، منطقی ها (Booleans) و حتی نوع BLOB نیز پشتیبانی می کند. BLOB نوعی است که میتواند داده های باینری را ذخیره کند. در آن طرف Postgres نه تنها از داده های بالا پشتیبانی میکند بلکه می توان داده هایی مثل Enum ها ، JSON یا XML ، هندسی و حتی داده های شبکه ای را نیز ذخیره نماید. Postgres همچنین از انواع داده های مکانی نیز پشتیبانی می کند.
قابلیت های پایگاه داده
Workbench یک محیط گرافیکی برای مدیریت پایگاه داده MySQL است. برای Postgres نیز PgAdmin وجود دارد. همچنین Postgres از یک موتور ذخیره سازی واحد استفاده می کند ، حال آنکه MySQL بیشتر چند موتور ذخیره سازی دارد. MySQL بیشتر به عنوان یک محصول در نظر گرفته می شود ، در حالی که Postgres بیشتر به عنوان یک پروژه مورد توجه می باشد.
از نظر قابلیت های SQL ، چند تفاوت وجود دارد. اول هنگامی که تفاوتی بین جداول موقتی رخ دهد، هر دو سیستم پایگاه داده با کلمه \”CREATE TEMPORARY TABLE\” پایگاه داده موقت ایجاد می کنند حال آنکه هنگام حذف فقط MySQL کلمه کلیدی TEMPORARY را در عبارت DROP دارد. از این رو پایگاه داده موقتی فقط در MySQL با سینتکس مربوطه حذف می گردد. این مورد به لحاظ هایی میتواند بد باشد ، چرا که ممکن است داده ای ناخواسته حذف گردد.
وقتی نوبت به dropping یا truncating جداول میرسد ، تفاوت اساسی ای نیز وجود دارد. با استفاده از Postgres ، یک جدول DROP شده از گزینه CASCADE نیز پشتیبانی می کند. یعنی داده های CASCADE شده را هم میتوان به هنگام حذف جداول (با مشخص کردن تنظیم) حذف نمود. همین مورد به نحوی دیگر به truncating در این سیستم ها وجود دارد. در هنگام truncating سیستم MySQL از گزینه CASCADE پشتیبانی نمیکند حال آنکه Postgres اجازه استفاده از CASCADE را میدهد. به گونه ای که Postgres شناسه جدول را از عدد اولیه دوباره راه اندازی کنید به گونه ای که انگار قبلا هیچ داده ای وجود نداشته است.
Postgres از IDENTITY پشتیبانی می کند ، در حالی که در MySQL معادل آن یک عدد صحیح AUTO_INCREMENT را استفاده می نماید است.
برای تعریف رویه ها یا پردازش در سمت پایگاه داده MySQL تنها از سینتکس خود استفاده میکند و فقط با آن سینتکس اجازه تعریف پردازش را میدهد ولی در Postgres شما میتوانید از SQL ، پایتون ، Perl جاوا اسکریپت، یا دیگر زبان های برنامه نویسی استفاده نمایید.
با استفاده از شاخص ها (ایندکس ها) ، فقط Postgres انواع مختلفی را ارائه می دهد ، مانند ایندکس های جزئی یا حتی ایندکس های Bitmap. تریگرها نیز نسبت به MySQL انعطاف پذیر تر هستند و توانایی های گسترده ای در Postgres دارند. اما پارتیشن بندی در Postgres محدودتر است و فقط به یک RANGE یا LIST اجازه می دهد. ولی در MySQL ، پارتیشن بندی دارای گزینه های RANGE ، LIST ، HASH ، KEY و حتی پارتیشن بندی کامپوزیت است.
MySQL به حروف کوچک بزرگ حساس نیست ، اما Postgres حساس می باشد. این بدان معنی است که اگر کوئری ها به طور مناسب تأیید نشوند ، ممکن است خراب شوند. علاوه بر این ، MySQL امکان بیان IF و IFNULL را فراهم می کند ، در حالی که Postgres این اجازه را نمی دهد. در عوض ، برای Postgres باید از دستور CASE استفاده شود.
اگر تکنولوژی مناسبی برای توسعه را برای توسعه انتخاب کنید، شما میتوانید هنگام بارگزاری و تشکیل محیط عملیاتی بعد از بررسی محیط عملیاتی و مقایسه MySQL با PostgreSQL انتخاب خود را انجام دهید.
مقیاس پذیری
ارتباطات در MySQL نخ (یا thread) است حال آنکه در Postgres پردازش می باشد. وقتی نوبت به همزمانی پردازش ها می رسد ، Postgres از کنترل همزمان چند نسخه (MVCC) استفاده می کند. این کار برای پشتیبانی از چندین کاربر با فرصت کمتر برای قفل کردن ساخته شده است. این به دلیل برنامه های جستجوی موازی است که اجرا می کند.
به دلیل اختصاص پردازش به هر ارتباط در Postgres به منابع بیشتری از نوع RAM (حافظه موقت) نیاز است (تقریبا ۱۰ مگابایت برای هر پردازش).
از طرفی Postgres محدودیتی برای اندازه پایگاه داده در نظر نگرفته است. از این رو انتخاب خوبی برای پایگاه داده های بزرگ می باشد.
Postgres از لحاظ پیچیدگی سیستم پیچیده تری است ، زیرا توابع ، وراثت و غیره را نیز اجازه داده و پشتیبانی میکند. و MySQL بر سرعت و قابلیت اطمینان متمرکز شده است.
یک نکته جالب این است که برای تفاوت های دیگر ، این شکاف در حال بسته شدن است. بسیاری از این موارد به دلیل نیازهای کاربر توسط Postgres و MySQL در به روزرسانی های اخیر برطرف شده است. در این به روزرسانی ها به عنوان استانداردی برای نیازهای کاربر انتظار می رود که این شکاف ها بیشتر پوشش داده شوند. به دلیل این به روزرسانی ها ، پایگاه داده ها فقط تفاوت ندارند بلکه شباهت هایی هم دارند.
یا شاید چیزی که نشان می دهد این است که هر دو پایگاه داده متعهد به رفع مشکلات دائمی ، رفع نیازها و در نهایت هر دو گزینه بسیار مناسب برای پروژه های شما هستند.
از طرفی سیستم های مشابه متن باز سعی دارند قابل استقرار توسط هر دو پایگاه داده باشند.
مثلا می توان سیستم های متن باز زیر را بر روی هر دو پایگاه داده نصب کرد.
- لاراول – آموزش لاراول
- مودل (سیستم آموزش مجازی)
- Nextcloud (مکانی امن برای تمام داده های شما)
- زبیکس (سیستم مانیتورینگ همه کاره – کاملا متن باز و حرفه ای)
- و بسیاری از سیستم های دیگر
اگر تکنولوژی مناسبی برای توسعه را برای توسعه انتخاب کنید، شما میتوانید هنگام بارگزاری و تشکیل محیط عملیاتی بعد از بررسی محیط عملیاتی و مقایسه MySQL با PostgreSQL انتخاب خود را انجام دهید.
نتیجه
اگر به دنبال یک پایگاه داده آسان ، سریع و محبوب هستید که قابل فهم و قابل اعتماد باشد ، ممکن است گزینه MySQL گزینه بهتری باشد. اما اگر به دنبال یک پایگاه داده بسیار بزرگتر یا ویژگی ها و پیچیدگی های بیشتر هستید ، PostgreSQL میتواند انتخاب بهتری باشد. شاید در صورت نیاز به پایگاه داده با کمک بهتر ، تصمیم شما برای پشتیبانی خلاصه شود. یا شاید تصمیم شما براساس استانداردهای بیشتر یا انتظارات کاری باشد. صرف نظر از این ، به نظر می رسد هر دو سیستم مدیریت پایگاه داده یک انتخاب مناسب هستند.
همانطور که قبلا هم بیان شد ، این به شما بستگی دارد که از کدام سیستم مدیریت پایگاه داده استفاده کنید. شما می توانید متناسب با نیازهای خود هر فناوری را که نیاز دارید انتخاب کنید ، و نظرات من ممکن است مطابق اهداف پروژه های شما به همان روشی که برای من انجام می دهند ، نباشد. در هر صورت ، شما صلاح پروژه خود را بهتر از دیگران می دانید ، بنابراین سعی کنید آنچه را که در مورد هر دو سیستم می دانید به جای اینکه صرفا از تصمیمات دیگران پیروی کنید بر اساس بررسی و تحقیق بیشتر قرار دهید.
من نیز به نوبه خود امیدوارم که این تحقیق به تصمیم شما کمک کند. هر دو سیستم علاوه بر مزایا مشکلاتی نیز دارند.
خوب نظر شما چیه؟ Postgres یا MySQL ؟ به نظر شما هر کدوم بیشتر کجا کاربرد دارند؟
