مقدمه
درک تأثیر محاسبات ابری بر صنعت و رفتار کاربران نهایی (استفاده کننده گان از خدمات) دشوار نخواهد بود:
بسیاری از جنبه های زندگی روزمره با حضور همه جانبه نرم افزاری که در شبکه های ابری اجرا می شود ، دگرگون شده است. از این رو، با استفاده از رایانش ابری ، شرکت های نوپا ، مشاغل و سازمانها بدون نگرانی در رابطه با خرید و مدیریت تمام سخت افزارها و نرم افزارهای مورد نیاز به بهینه سازی هزینه ها و ارتقاء اهداف خود خواهند پرداخت. توسعه دهندگان مستقل مجاز به راه اندازی برنامه ها و سرویس های آنلاین در سطح جهانی هستند.
محققان می توانند برای پروژه های تحقیقاتی خود بودجه جمع نمایند و این کار را با به اشتراک گذاری داده های خود انجام دهند. و همچنین کاربران اینترنت برای ایجاد ، اشتراک و ذخیره رسانه های دیجیتال در مقادیری که بسیار فراتر از ظرفیت محاسبه دستگاه های شخصی آنها است می توانند به سرعت به نرم افزار و حافظه مورد نیاز دسترسی پیدا کنند. و مجموعه پردازش های خود را انجام داده و سپس منابع مورد نیاز را رها نمایند. از این رو، یک محقق هزینه ساعت هایی که از منابع استفاده نموده را پرداخت خواهد کرد. و نیاز به تهیه تمام منابع سخت افزاری و نرم افزاری مورد نظر را ندارد.
برای سازمان ها نیز همین امر مشاهده میگردد. طبق روال سازمانها برای اجرای نرم افزار خود نیاز به جمع آوری نرم افزار ها و سخت افزار های مورد نظر داشته وهمچنین باید نگران دانش فنی مرتبط نیز باشد. ساختار ابری درون این سازمان ها اقدام به جمع آوری منابع توسط یک مجموعه متخصص نموده و بصورت منابع محاسباتی ابری خدمت رسانی می نمایند. سایر بخش هایی که در زمینه غیر غنی کار میکنند صرفه به اهداف اصلی خود خواهند پرداخت.
با وجود حضور روزافزون رایانش ابری ، جزئیات آن برای بسیاری مبهم مانده است. که شامل پرسش های زیر خواهد شد:
- ابر دقیقاً چیست؟
- یک شخص چگونه از ابر استفاده می کند که کمتر درگیر جزئیات می شود؟
- مزایای ابر برای مشاغل ، توسعه دهندگان ، محققان ، دولت ، پزشکان مراقبت های بهداشتی، دانشجویان و.همچنین سازمان ها چیست؟
در این مقاله مفهومی ، ما به بررسی نمای کلی از رایانش ابری ، تاریخچه ، مدل های تحویل سرویس ، پیشنهادات و ریسک های سرویس دهی بصورت ابری خواهیم پرداخت.
در پایان این مقاله ، شما درک خواهید کرد که
- چگونه ابر می تواند به پشتیبانی از زیرساخت های تجاری ، تحقیقاتی ، آموزشی و اجتماعی کمک کند.
- چگونگی پروژه های خصوصی و دولتی می توانند شروع به استفاده از سرویس های ابری نمایند.
محاسبات ابری چیست؟
در اصل مفهوم رایانش ابری تحویل منابع محاسباتی به عنوان یک سرویس می باشد ، به این معنی که منابع صرفا توسط کاربر نهایی استفاده می شود و بابت آن اشتراک پرداخت می کند (معمولا)، حال آنکه سرویس های ابری توسط ارائه دهنده ها مدیریت و نگهداری می شوند و آنها مالکین بر حق سرویس های ابری می باشند. همچنین در سازمانها نگهداری کنندگان و متولیانی هستند که باید از منابع نگهداری نمایند. این منابع ممکن است شامل نمونه هایی از برنامه های نرم افزاری مبتنی بر مرورگر (مانند Tik Tok یا Netflix) ، فضای ذخیره سازی ثالث برای عکس ها و سایر رسانه های دیجیتال (مانند iCloud یا Dropbox و فضای ذخیره سازی ابری تحلیل یار) یا سرورهای ثالث مورد استفاده برای پشتیبانی از زیرساخت های محاسباتی یک پروژه تجاری ، تحقیقاتی یا شخصی.
مشکلات موجود پیش از رایانش ابری:
قبل از گسترش رایانش ابری ، مشاغل و عموم کاربران رایانه معمولاً مجبور بودند نرم افزار و سخت افزاری را که می خواهند استفاده کنند خریداری و نگهداری آن را نیز خود به عهده بگیرند. با در دسترس بودن روزافزون برنامه های مبتنی بر ابر ، فضای ذخیره سازی ، خدمات و ماشین ها ، مشاغل و مصرف کنندگان اکنون به عنوان سرویس های قابل دسترس از طریق اینترنت به منابع محاسباتی درخواستی دسترسی دارند. تغییر از نرم افزار و سخت افزار پیش فرض به منابع از راه دور و توزیع شده شبکه ای باعث می شود که کاربران سرویس های ابری دیگر مجبور به سرمایه گذاری برای راه اندازی ، کسب تخصص لازم برای پشتیبانی خرید و نگهداری این منابع محاسباتی نباشند. این دسترسی بی سابقه به منابع محاسباتی موج جدیدی از مشاغل مبتنی بر سرویس های ابری را ایجاد کرده است.
روش های استفاده از فناوری اطلاعات را در صنایع مختلف تغییر نموده است و بسیاری از کارهای روزمره با کمک رایانه را دگرگون شده است. با استفاده از ابر ، افراد اکنون می توانند با همکاران خود در جلسات ویدئویی و سایر ابزارهای مشترک کار کنند ، به سرگرمی و محتوای آموزشی دسترسی پیدا کنند ، با لوازم خانگی ارتباط برقرار کنند ، با یک دستگاه تلفن همراه از یک هتل اتاق رزرو کرده و یا از یک اجاره دهنده خانه شخصی برای تعطیلات آخر هفته خانه ای اجاره کنند.
معنی محاسبات ابری
انستیتوی استانداردها و فناوری (NIST) ، آژانس غیر نظارتی وزارت بازرگانی ایالات متحده با مأموریت پیشبرد نوآوری ، رایانش ابری را چنین تعریف می کند:
\”مدلی برای قابل دسترسی بودن از همه جا ، راحت و بر اساس تقاضا، و دسترسی به مجموعه مشترکی از منابع محاسباتی قابل تنظیم (به عنوان مثال شبکه ها ، سرورها ، فضای ذخیره سازی ، فایروال، سیستم عامل، پلتفرم، برنامه ها و خدمات) که می تواند با کمترین تلاش مدیریتی یا تعامل با ارائه دهنده خدمات به سرعت تهیه و منتشر شود. \”
NIST موارد زیر را به عنوان پنج ویژگی اساسی رایانش ابری ذکر می کند:
درخواست بر اساس تقاضا (On-demand self-service): بدون تعامل انسانی می توان به منابع ابری دسترسی پیدا کرد یا آن را تأمین نمود. در نتیجه با استفاده از این مدل ، مشتریان می توانند به محض ورود به سیستم خیلی سریع به خدمات ابری دسترسی پیدا کنند. سازمان ها همچنین می توانند مکانیزمی را برای اجازه دادن به کارمندان ، مشتریان یا شرکا برای دسترسی به خدمات ابری داخلی در صورت تقاضا براساس منطق از پیش تعیین شده بدون نیاز به استفاده از خدمات IT ایجاد کنند.
دسترسی به شبکه گسترده: کاربران می توانند از طریق هر دستگاه و در هر مکان شبکه ای به شرط داشتن مجوز به خدمات و منابع ابری دسترسی داشته باشند.
جمع کردن منابع: منابع ارائه دهنده سرویس بین چندین مشتری به اشتراک گذاشته می شود در حالی که داده های مشتریان را از مشتریان دیگر مخفی نگه می دارد.
توسعه سریع: برخلاف سخت افزار ها و نرم افزارهای موجود ، منابع محاسبات ابری بر اساس نیازهای متغیر کاربر ابر می توانند به سرعت افزایش ، کاهش یا اصلاح شوند.
خدمات اندازه گیری شده: میزان استفاده از منابع ابری اندازه گیری می شود تا مشاغل و سایر کاربران ابر فقط نیاز به پرداخت منابعی که در هر چرخه صورتحساب استفاده می کنند بپردازند.
این ویژگی ها فرصت های دگرگونی متنوعی را برای مشاغل و افراد فراهم می کند که بعداً در بخش مزایای رایانش ابری بحث خواهیم کرد. برای به دست آوردن برخی زمینه های اضافی ، بیایید به طور خلاصه ظهور رایانش ابری را بررسی کنیم.
تاریخچه رایانش ابری
بسیاری از جنبه های رایانش ابری را می توان از دهه 1950 جستجو کرد ، زمانی که دانشگاه ها و شرکت ها برای محاسبات سنگین از رایانه های اصلی (Main frames) اجاره ای استفاده می کردند. در آن زمان ، اجاره تنها راه دسترسی به منابع محاسباتی بود زیرا فناوری محاسبات بسیار بزرگ و گران بود که نمی شد آن ابزار ها را توسط افراد خاص تملک یا مدیریت کرد. در دهه 1960 ، دانشمندان علوم رایانه ای مانند جان مک کارتی از دانشگاه استنفورد و JCR لیکلایدر از آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته وزارت دفاع ایالات متحده (ARPA) شروع به ارائه ایده هایی کردند که برخی از ویژگی های عمده رایانش ابری را بیان مینمود ، مانند بیان مفهوم محاسبات به عنوان یک تسهیلات عمومی و امکان شبکه ای از رایانه ها که به مردم امکان دسترسی به داده ها و برنامه ها را از هرجای دنیا می دهند.
با این وجود محاسبات ابری تا دهه اول قرن بیست و یکم به یک واقعیت اصلی و اصطلاحی رایج تبدیل نشد. در این دهه خدمات ابری مانند
- Elastic Compute (EC2) و Simple Storage Service (S3) آمازون در سال 2006
- Heroku در 2007 ، Google Cloud Platform در 2008
- Alibaba Cloud در 2009
- Windows Azure (اکنون Microsoft Azure) در سال 2010
- IBM\’s SmartCloud در سال 2011
- DigitalOcean در سال 2011.
این خدمات به مشاغل موجود این امکان را می دهند تا با مهاجرت زیرساخت های IT داخلی خود به منابع مبتنی بر ابر ، هزینه ها را بهینه کرده و منابع توسعه دهندگان مستقل و تیم های کوچک توسعه دهنده را برای ایجاد و استقرار برنامه ها فراهم کنند. همچنین سازمان ها بخش های غیر فنی خود را درگیر کار فنی نمیکنند و یک مرکز حرفه ای تشکبل و کلیه کارهای فنی را انجام خواهد داد.
با جمع کردن منابع در یک مکان و بصورت متمرکز، سرور ها و منابع توانایی توزیع بار را دارند و هر نرم افزار به اندازه منابع مصرف خواهد کرد.
برنامه های مبتنی بر ابر ،معروف به نرم افزار به عنوان یک سرویس (SasS) ، که در بخش مدلهای تحویل ابری با جزئیات بیشتری به آن خواهیم پرداخت ، در این بازه زمانی نیز محبوب شدند.
برخلاف نرم افزار on-premise ، یا نرم افزاری که کاربران باید به طور فیزیکی روی دستگاه های خود نصب و نگهداری می کنند ، SaaS با اجازه دادن به کاربران برای دسترسی به آنها از چندین دستگاه مورد نیاز ، قابلیت در دسترس بودن برنامه ها را افزایش میدهد.
برخی از این برنامه های مبتنی بر ابر به شرح زیرهستند:
- مانند برنامه های سودمند گوگل (Gmail ، Drive و Docs) ، Microsoft 365 (نسخه مبتنی بر ابر از Microsoft Office Suite)، توسط همان شرکت هایی ارائه شده اند که خدمات زیرساخت ابر را راه اندازی کرده اند در حالی که سایر محصولات نرم افزاری از قبل موجود ، مانند Adobe Creative Cloud ، به عنوان برنامه های مبتنی بر ابر با استفاده از خدمات ارائه دهندگان ابر راه اندازی شدند. محصولات و مشاغل جدید SaaS نیز بر اساس فرصت های جدید ارائه دهندگان ابری ، مانند سرویس پخش جریانی Netflix (Netflix’s streaming services) در سال 2007 ، بستر موسیقی Spotify در سال 2008 ، سرویس میزبان فایل Dropbox در سال 2009 ، خدمات کنفرانس ویدیویی Zoom در سال 2012 و ابزار ارتباطی Slack در سال 2013.
امروزه ، زیرساخت های فناوری اطلاعات مبتنی بر ابر و برنامه های مبتنی بر ابر به گزینه ای محبوب برای هر دو مشاغل و کاربران شخصی تبدیل شده اند و انتظار می رود سهم بازار آنها رشد کند.
مدل های تحویل سرویس های ابری
منابع ابری در مدلهای تحویل مختلفی ارائه می شوند که سطح پشتیبانی و انعطاف پذیری متفاوتی را به مشتریان ارائه می دهند.
زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS)
IaaS تحویل درخواستی زیرساخت های محاسباتی و فناوری اطلاعاتی، از جمله سیستم عامل ها ، شبکه ، فضای ذخیره سازی، فایروال، cdn و سایر مولفه های زیرساختی است. به عنوان مثال IaaS میتواند سرویس ماشین مجازی را جایگزین سرورهای فیزیکی کند. و بدین شکا کاربر میتواند ماشینی ایجاد کند که بخشی از سرور یا معادل چند سرور باشد.
کاربران نهایی را از خرید و نگهداری سرورهای فیزیکی راحت می کند و در عین حال انعطاف پذیری و قابلیت محاسبه را برای پرداخت منابع استفاده شده را ( در صورت نیاز) فراهم می کند. IaaS یک گزینه محبوب برای مشاغلی است که می خواهند از مزایای ابر استفاده کنند و مدیرانی دارند که می توانند بر نصب ، پیکربندی و مدیریت سیستم عامل ها ، ابزارهای توسعه و سایر زیرساخت های اساسی که می خواهند استفاده کنند نظارت کنند. با این حال ، IaaS توسط توسعه دهندگان ، محققان و سایر افرادی که می خواهند زیرساخت های اساسی محیط محاسباتی خود را شخصی سازی کنند نیز استفاده می شود.
با توجه به انعطاف پذیری ، IaaS می تواند از زیرساخت های محاسباتی یک شرکت گرفته تا میزبانی وب و همچنین تجزیه و تحلیل داده های بزرگ پشتیبانی کند.
بستر به عنوان یک سرویس (PaaS)
PaaS یک بستر محاسباتی فراهم می کند که زیرساخت های اساسی (مانند سیستم عامل و سایر نرم افزارها) توسط ارائه دهنده نصب ، پیکربندی و نگهداری می شود. از این رو این امکان را برای کاربران فراهم میکند تا تمرکز خود را بر توسعه و استقرار برنامه ها در یک محیط آزمایش شده و استاندارد متمرکز کنند. PaaS معمولاً توسط توسعه دهندگان نرم افزار و تیم های توسعه دهنده مورد استفاده قرار می گیرد زیرا از پیچیدگی تنظیم و نگهداری زیرساخت های رایانه ای می کاهد ، ضمن اینکه از همکاری بین تیم های توزیع شده نیز پشتیبانی می کند. PaaS میتواند انتخاب خوبی برای توسعه دهندگانی باشد که نیازی به سفارشی سازی زیرساخت های اصلی خود ندارند ، یا کسانی که می خواهند توجه خود را به جای DevOps و مدیریت سیستم به توسعه متمرکز کنند.
نرم افزار به عنوان سرویس (SaaS)
ارائه دهندگان SaaS برنامه های مبتنی بر ابرهستند که کاربران بدون نیاز به نصب یا نگهداری نرم افزار از طریق اینترنت به آنها دسترسی پیدا می کنند. به عنوان مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- GitHub
- Google Docs
- Slack
- Adobe Creative Cloud
برنامه های SaaS در میان مشاغل و کاربران عمومی محبوب هستند ، زیرا اغلب دسترسی به آنها از همه جا و تمام دستگاه ها آسان است و نسخه های رایگان ، حرفه ای و سازمانی برنامه هایشان به آسانی قابل دسترس هستند. مانند PaaS ، SaaS زیرساخت های اساسی نرم افزار را حذف می کند تا کاربران فقط با رابط کاربری بتوانند با آنها تعامل داشته باشند.
محیط های ابری
سرویس های ابری به عنوان منابع عمومی یا خصوصی در دسترس استفاده کنندگان قرار میگیرند، که هر کدام نیازهای متفاوتی را تامین میکنند.
ابر عمومی
ابر عمومی به سرویس های ابری (مانند ماشین های مجازی ، فضای ذخیره سازی یا برنامه ها) اشاره دارد که به طور عمومی توسط یک ارائه دهنده تجاری به مشاغل و افراد ارائه می شود. منابع ابری عمومی بر بستر سخت افزار ارائه دهنده تجاری میزبانی می شوند که کاربران از طریق اینترنت به آن دسترسی پیدا میکنند. ابرهای عمومی همیشه برای سازمانهای صنعتی با نظم عالی مانند مراقبت های بهداشتی یا امور مالی مناسب نیستند ، زیرا ممکن است محیط های ابری عمومی با مقررات صنعت در مورد داده های مشتری مطابقت نداشته باشند.
ابر خصوصی
ابر خصوصی به سرویس های ابری گفته می شود که تحت مالکیت و مدیریت سازمانی هستند که از آنها استفاده می کند و فقط برای کارمندان و مشتریان سازمان در دسترس است. ابرهای خصوصی به سازمانها این امکان را می دهند که کنترل بیشتری بر محیط محاسبات و داده های ذخیره شده خود اعمال کنند ، که این برای سازمانهای صنعتی با نظارت دقیق بسیار لازم است. ابرهای خصوصی گاهی اوقات ایمن تر از ابرهای عمومی هستند زیرا از طریق شبکه های خصوصی به آنها دسترسی پیدا می کنند و سازمان را قادر می سازد نظارت مستقیم بر امنیت ابر خود داشته باشد. ارائه دهندگان ابر عمومی گاهی خدمات خود را به عنوان برنامه های قابل نصب بر روی ابرهای خصوصی ارائه می دهند ، به سازمانها اجازه می دهد زیرساخت ها و داده های خود را ضمن استفاده از جدیدترین نوآوری های ابر عمومی حفظ کنند.
ابر ترکیبی و ابر چندگانه
بسیاری از سازمان ها از یک محیط ابری ترکیبی استفاده می کنند که منابع ابر عمومی و خصوصی را برای پشتیبانی از نیازهای محاسباتی سازمان در عین حفظ انطباق با مقررات صنعت ، ترکیب می کند. محیط های چندرسانه ای نیز معمول هستند ، که استفاده از بیش از یک ارائه دهنده ابر عمومی را به همراه دارد (به عنوان مثال ، ترکیبی از خدمات وب آمازون و DigitalOcean).
مزایای رایانش ابری
رایانش ابری مزایای مختلفی را به افراد ، مشاغل ، توسعه دهندگان و سازمان های دیگر ارائه می دهد. این مزایا با توجه به اهداف و فعالیتهای کاربران خدمات ابری متفاوت است.
برای تجارت و صنعت
قبل از گسترش رایانش ابری ، بیشتر مشاغل و سازمان ها نیاز به خرید و نگهداری نرم افزارها و سخت افزارهایی داشتند که از فعالیت های رایانه ای آنها پشتیبانی می نمود. با در دسترس قرار گرفتن منابع رایانش ابری ، بسیاری از مشاغل از آنها برای ذخیره داده ، تهیه نرم افزار سازمانی و استقرار محصولات و خدمات آنلاین استفاده کردند. برخی از این تصویب ها و نوآوری های مبتنی بر ابر خاص صنعت هستند. در مراقبت های بهداشتی ، بسیاری از ارائه دهندگان از خدمات ابری استفاده می کنند که به طور خاص برای ذخیره و به اشتراک گذاری داده های بیمار یا برقراری ارتباط با بیماران طراحی شده است. در دانشگاه ، مربیان و محققان از برنامه های آموزشی و پژوهشی مبتنی بر ابر استفاده می کنند. اما همچنین تعداد زیادی ابزار کلی مبتنی بر ابر وجود دارد که در صنایع مختلف مانند برنامه هایی برای بهره وری ، پیام رسانی ، مدیریت هزینه ، کنفرانس ویدئویی ، مدیریت پروژه ، خبرنامه ها ، نظرسنجی ها ، مدیریت ارتباط با مشتری ، مدیریت هویت و برنامه ریزی به کار گرفته شده است. رشد سریع برنامه های تجاری و زیرساخت های مبتنی بر ابر نشان می دهد که ابر فقط استراتژی فناوری اطلاعات کسب و کارها را تغییر نداده است بلکه در نوع خود به یک تجارت تبدیل شده است.
فناوری های مبتنی بر ابر چندین مزیت اصلی را به مشاغل ارائه می دهند. اول ، می توانند به بهینه سازی هزینه های فناوری اطلاعات کمک کنند. همانطور که مشاغل به سمت اجاره منابع ابری سوق پیدا می کنند ، دیگر نیازی به سرمایه گذاری کلان در خرید و نگهداری زیرساخت های فناوری اطلاعات ندارند. رایانش ابری نیز بسیار انعطاف پذیر است و به مشاغل اجازه می دهد تا به سرعت منابع ابری مورد استفاده خود را مقیاس بندی کنند (و فقط هزینه آن را پرداخت کنند). با این حال ، هزینه تنها ملاحظه ای نیست که منجر به پذیرش ابر در تجارت می شود. فناوری های مبتنی بر ابر می توانند به کارآمدتر شدن فرآیندهای داخلی فناوری اطلاعات کمک کنند زیرا کارمندان بدون نیاز به گذراندن مراحل تأیید فناوری اطلاعات ، در صورت تقاضا توسط کارمندان قابل دسترسی هستند. برنامه های مبتنی بر ابر می توانند همکاری را در هر یک از مشاغل بهبود بخشند، زیرا فراهم کننده قابلیت برقراری ارتباط در زمان واقعی و به اشتراک گذاری داده ها می باشند.
برای توسعه دهندگان مستقل
منابع ابری که زمانی فقط برای شرکت ها و سازمان های بزرگ مقرون به صرفه بودند ، اکنون از طریق اتصال به اینترنت و با کسری از هزینه قبلی (در صورت تقاضا) در دسترس مشاغل آزاد نیز قرار میگیرند. در واقع ، توسعه دهندگان مستقل می توانند به سرعت برنامه های مبتنی بر ابر را مستقر کرده و آزمایش نمایند. برنامه های مبتنی بر ابر برای به اشتراک گذاری کد (مانند GitHub) و همچنین ایجاد همکاری در پروژه های نرم افزاری منبع باز را برای توسعه دهندگان نرم افزار آسان کرده اند. علاوه بر این ، سیستم عامل های آموزشی مبتنی بر ابر و آموزش برنامه نویسی تعاملی دسترسی به آموزش توسعه دهندگان را گسترش داده اند و به افراد بدون آموزش فنی رسمی این امکان را می دهند تا در هر زمان که راحت باشند کدنویسی کنند.
در مجموع ، این محاسبات ابری و منابع آموزشی به کاهش موانع یادگیری مهارت های توسعه دهنده و استقرار برنامه های مبتنی بر ابر کمک کرده اند. آموزش رسمی ، پشتیبانی شرکت و مبالغ عظیم سرمایه اولیه توسط افراد برای آزمایش ایجاد و استقرار برنامه ها ضروری نیست ، همچنین منابع ابری به افراد بیشتری امکان می دهد در توسعه ابر مشارکت نمایند ، با بازیکنان صنعت موجود رقابت کنند و برنامه های خود را به عنوان پروژه های جانبی ایجاد و به اشتراک بگذارند.
برای محققان
با اهمیت یافتن روشهای یادگیری ماشین در تحقیقات علمی ، محاسبات ابری برای بسیاری از زمینه های علمی از جمله نجوم ، فیزیک ، ژنومیک و هوش مصنوعی ضروری شده است. حجم عظیمی از داده های جمع آوری شده و تجزیه و تحلیل شده در یادگیری ماشین و سایر پروژه های تحقیقاتی با جزئیات زیاد ، اغلب به منابع محاسباتی نیاز دارند که مقیاس آنها فراتر از ظرفیت سخت افزار متعلق به یک محقق یا تأمین شده توسط دانشگاه است. رایانش ابری به محققان این امکان را می دهد تا به دلیل حجم کاری آنها به منابع محاسباتی دسترسی داشته باشند (و فقط هزینه آنها را پرداخت کنند) و امکان همکاری در زمان واقعی با شرکای تحقیقاتی در سراسر جهان را فراهم می کند. بدون ارائه دهندگان ابر تجاری ، اکثر تحقیقات یادگیری ماشین دانشگاهی فقط به افرادی که به منابع محاسباتی پرتوان دانشگاه و دانشگاه دسترسی دارند محدود می شود.
برای مربیان و دانشجویان
رایانش ابری همچنین ابزاری را برای تکمیل آموزش دانش آموزان فراهم کرده است و در کنار آموختن ، مهارت های فنی خود را در عمل به کار می گیرند. برنامه های مبتنی بر ابر برای به اشتراک گذاری ، آموزش و همکاری در مورد کد و داده (مانند GitHub و Jupyter Notebooks) دانش آموزان را قادر می سازد تا با مطالعه ، استقرار و مشارکت در نرم افزارهای منبع باز و پروژه های تحقیقاتی مرتبط مهارت های فنی را به صورت عملی فرا بگیرند و به آرمانهای تخصصی خود و دقیقاً مانند توسعه دهندگان مستقل ، دانش آموزان می توانند با استفاده از منابع رایانش ابری کد و برنامه های خود را با دیگران به اشتراک گذاشته و از مشاهده کاربردی مهارت های خود لذت ببرند.
دانشجویان ، محققان و مربیان همچنین می توانند با استفاده از منابع رایانش ابری از زیرساخت های دانشگاهی شخصی پشتیبانی کرده و کنترل بیشتری بر محیط های محاسباتی خود اعمال کنند. برخی از دانشگاهیان این روش را ترجیح می دهند زیرا به آنها اجازه می دهد برنامه هایی را که استفاده می کنند انتخاب کنند ، عملکرد و طراحی این ابزارها را سفارشی کنند و جمع آوری داده ها را محدود یا منع کنند. همچنین تعداد فزاینده ای از برنامه های مبتنی بر ابر به طور خاص برای اهداف دانشگاهی ایجاد شده است که مکمل یا جایگزین پیشنهادهای سنتی فناوری اطلاعات آکادمیک هستند. Voyant Tools به دانشجویان و محققان روشی بدون کد برای ارائه تجزیه و تحلیل متنی روی اسنادی که انتخاب کرده اند ارائه می دهد و HathiTrust دسترسی به مجموعه دیجیتالی میلیون ها جلدی آن را فراهم می کند. Reclaim Hosting ، Commons in a Box ، Modern Language Humanities Commons و Manifold ابزارهای آموزشی ، انتشاراتی و شبکه ای را ارائه می دهند که به طور خاص برای جوامع دانشگاهی طراحی شده اند.
برای زیرساخت های اجتماعی
برخی از افراد و انجمن ها نرم افزار مبتنی بر ابر خود را برای تأمین نیازها و ارزشهای جامعه ، شخصی سازی عملکرد ، محافظت از داده های کاربر و کنترل بیشتر بر محیط محاسبات خود ، نصب و مدیریت می کنند. نرم افزارهای منبع باز ، مانند ابزارهای رسانه های اجتماعی مانند Mastodon ، نرم افزار کنفرانس ویدئویی مانند Jitsi ، ویرایشگرهای متن مشترک مانند Etherpad و ابزار چت وب مانند Rocket Chat ، گزینه هایی را برای پلتفرم های SaaS ارائه می دهند که اغلب کنترل کاربر ، حریم خصوصی و نظارت بر محاسبات آنها را محدود می کند. محیط، اگرچه اغلب کارهای اداری بیشتری نسبت به برنامه های SaaS یا پلتفرم رسانه های اجتماعی نیاز دارند ، اما برخی از جوامع با توجه به نگرانی های اخلاقی در مورد استفاده از داده های شخصی و شیوه های شرکت با پلتفرم های معروف و SaaS ، این گزینه ها را ترجیح می دهند.
خطرات ، هزینه ها و اخلاق در رایانش ابری
اگرچه ابر مزایای زیادی دارد ، اما همچنین مجموعه ای از خطرات ، هزینه ها و مسائل اخلاقی خاص خود را دارد که باید در نظر گرفته شود. برخی از این مسائل مربوط به همه کاربران خدمات ابرابری است ، در حالی که موارد دیگر بیشتر در مورد مشاغل و سازمانهایی که از خدمات ابری برای ذخیره داده های مشتریان خود استفاده می کنند کاربرد دارد:
ملاحظات برای همه کاربران ابر:
امنیت: منابع ابری با توجه به استفاده از API ها ، اعتبارات مبتنی بر ابر و سرویس های درخواستی که دسترسی را برای مهاجمان آسان تر می کنند ، می توانند آسیب پذیری امنیتی اضافی (در مقایسه با مراکز داده سنتی پیش فرض) داشته باشند. از این رو ارائه دهنده خدمات ابری برای ایمن سازی داده های مشتری از سرقت و حملات سایبری چه اقداماتی را انجام می دهد و مشتریان چه اقدامات یا خدمات اضافی را می توانند برای حفاظت از داده های خود انجام دهند.
از دست دادن داده ها: دقیقاً مانند دستگاه های تحت مالکیت فیزیکی یا مدیریت شده ، سرویس های ابری نیز می توانند به دلیل بلایای فیزیکی ، اشکالات ، همگام سازی ناخواسته ، خطاهای تولید شده توسط کاربر یا سایر موارد پیش بینی نشده ، داده های ذخیره شده را برای همیشه از دست بدهند. هنگام اجرای سرویس های ابری ، بدانید که ارائه دهنده خدمات پشتیبان ارائه می دهد یا نه و همچنین توجه داشته باشید که این خدمات ممکن است به صورت خودکار یا آزاد ارائه نشوند. همچنین ممکن است خودتان تصمیم داشته باشید که اقدام به تهییه نسخه پشتیبان کنید.
ماندگاری داده ها: زمان هایی وجود دارد که کاربران ابر ممکن است بخواهند از حذف داده های شخصی که به ارائه دهندگان خدمات ابری داده اند اطمینان حاصل کنند. با این حال ، فرایندهای حذف داده ها در منابع ابری و تأیید اینکه حذف می تواند زمانبر ، پیچیده یا حتی غیرممکن باشد. قبل از اینکه به ارائه دهندگان ابری اجازه دسترسی به داده های خود را بدهید ، اطمینان پیدا کنید تا در صورت تمایل بعداً بتوانید داده ها را حذف نمایید ، از این رو در رابطه با خط مشی آنها در رابطه با حذف داده ها بپرسید.
هزینه ها: اگرچه ابر می تواند با کسری از هزینه تملک زیرساخت خدمات محاسباتی ارائه دهد ، اما هزینه های خدمات ابری می تواند به سرعت با استفاده از آن افزایش یابد. هنگام ثبت نام برای سرویس ابری ، جزئیات صورتحساب را بررسی کنید تا اطمینان پیدا کنید که چگونه سرویس ها اندازه گیری می شوند و آیا وقتی استفاده بیش از حد مورد نظر شما است می توانید محدودیت ها یا اطلاعیه ها را تنظیم کنید. همچنین لازم است درباره چگونگی انتقال جزئیات صورتحساب تحقیق کنید ، زیرا درک روشهای صورتحساب برخی از ارائه دهندگان همیشه آسان نیست.
قفل شدن توسط فروشنده: ممکن است کاربران سرویس های ابری اختصاصی در معرض خطر قفل شدن داده ها توسط ارائه دهنده خدمات ابری یا شرایطی قرار بگیرند که پس از ساخت سیستم های محاسبات متناسب با یک سیستم اختصاصی بسته (انحصاری) ، تغییر ارائه دهنده ها دشوار یا غیرممکن شود. استفاده از راه حل های منبع باز ابر می تواند به کاهش این خطر کمک کند ، زیرا استانداردهای باز آن انتقال عملیات محاسبات را از یک ارائه دهنده به سرویس دیگر فراهم می کند. با این حال ، کاربران ابر باید توجه داشته باشند که هرگونه مهاجرت به کار ، برنامه ریزی و تخصص نیاز دارد.
استفاده شرکت از داده ها: ارائه دهندگان خدمات ابری ممکن است از داده ها برای درک استفاده مشتری از محصول خود ، فروش یا شخصی سازی تبلیغات ، آموزش الگوریتم های یادگیری ماشین یا حتی فروش داده های مشتری به اشخاص خارجی استفاده کنند. اگر در مورد نحوه استفاده از داده های خود یا سازمان خود نگرانی دارید ، اطمینان حاصل کنید که سیاست های ارائه دهنده خدمات در مورد استفاده آنها از داده ها را بیابید.
اخلاق شرکت: با توجه به قدرت گسترده برخی از ارائه دهندگان خدمات ابر در سطح جهانی ، کاربران ابر ممکن است بخواهند اخلاقی شرکتی را که تجارتشان پشتیبانی می کند در نظر بگیرند. مرور شیوه های شرکت با توجه به موضوعاتی مانند جمع آوری داده ها ، تبلیغات ، سخنان نفرت انگیز ، سیاست ، اطلاعات نادرست ، محیط و کار ممکن است به یک کاربر ابر کمک کند تا ارائه دهنده ای را انتخاب کند که به بهترین وجه ارزش های شخصی او را منعکس کند.
از دست دادن کنترل کاربر و قابلیت مشاهده: استفاده از منابع محاسباتی شخص ثالث داشتن دید کامل و کنترل کامل بر روی محیط محاسبات را برای کاربران ابری دشوار یا غیرممکن می کند ، این امر می تواند نگرانی های فنی و اعتمادی مختلفی را ایجاد نماید. برخی از این نگرانی های فنی را می توان با استفاده از ابزارهای نظارت و تجزیه و تحلیل که به کاربران ابری اجازه می دهد تا در مورد عملکرد زیرساخت خود به روز باشند آنها را یاری می رساند، همچنین این امکان را فراهم می کند تا کاربران در صورت بروز مشکلات سریع پاسخ دهند. نگرانی های اعتماد – مانند مواردی که مربوط به استفاده از داده های شخصی توسط یک شرکت است – می تواند با بررسی سیاست های داده مشتری و تجزیه و تحلیل اشکال عمومی در مورد عملکرد داده های آن ، برطرف شود.
ملاحظات تجاری اضافی:
مقررات:
بعضی از صنایع – مانند بهداشت و درمان ، دارایی و آموزش – مقررات سختگیرانه ای در مورد ذخیره سازی و استفاده از داده های مشتری دارند و ممکن است ذخیره اطلاعات مشتری را در ابرهای عمومی منع کنند. کاربران ابر در این صنایع معمولاً برای پیروی از مقررات مربوط به داده های مشتری ، باید رویکرد ابری ترکیبی و سایر راه حل های IT سفارشی را در پیش بگیرند. علاوه بر مقررات صنعت ، سازمان ها نیز باید از قوانین حفاظت از اطلاعات و حریم خصوصی در مکانی که خدمات آنها در آنجا استقرار یافته اند ، پیروی کنند. به عنوان مثال ، ارائه دهندگان خدمات ابری که در اتحادیه اروپا به مشتریان خدمات می دهند باید از مقررات عمومی حفاظت از داده ها (GDPR) پیروی کنند.
پیچیدگی:
مهاجرت منابع محاسباتی یک سازمان به فضای ابری می تواند یک کار بسیار پیچیده و سخت باشد ، برای جلوگیری از ناسازگاری ، از دست رفتن داده ها و بهینه سازی هزینه ها ، به برنامه ریزی کلان ، ساختارهای حاکمیتی و نظارت مستمر نیاز است. اگرچه این ابر می تواند به سازمان ها کمک کند تا هزینه های زیرساخت های محاسباتی را کاهش دهند ، اما برای هدایت و مدیریت زیرساخت ها هنوز به متخصصان فناوری اطلاعات احتیاج می باشد.
نتیجه
فناوری های ابری فرصت های مختلفی را به مشاغل ، توسعه دهندگان مستقل ، محققان ، مربیان و دانشجویان ارائه می دهند. با درک خدمات ، مدل ها ، مزایا و خطرات مختلف ارائه شده توسط ابر ، کاربران می توانند در مورد نحوه استفاده بهینه از پیشنهادات آن تصمیمات آگاهانه بگیرند.
